Structuur in je proces

Blog

Mensen helpen op Lesbos

Van 16 t/m 24 november was ik op Lesbos om daar mensen te helpen. Dat deed ik namens Stichting Because We Carry en samen met mijn fantastische team van Meike van Schijndel, Elise van der Laan, Bobby van Dam, Bram Heijnen, Sjam Sjamsoedin, Yvonne Turien en Michel Bodt, Monique Verhoeff van Westen en Rifka en Noa Lodeizen.

Mijn lieve vriendin Steffi de Pous is samen met Anna Smit en Afke Reijenga initiatiefneemster van Because We Carry. Ik volgde hen al een tijd via Facebook en like-de en deelde al hun posts. Toen nog met het idee dat ik vanuit Nederland mijn steentje zou bijdragen.

Nadat ik een grote klus had afgerond bedacht ik me ineens dat als ik zou willen gaan, dit het moment was. Na 3 berichtjes via whatsapp tussen Steffi en mij was het bekeken: ik werd de teamcaptain van team 5. Slik, niks mee op een georganiseerd tripje, ik moest dit zelf organiseren.

Los van mijn onzekerheid of ik dit wel kon, had ik ook mijn twijfels over het nut van onze missie: in hoeverre heeft het zin als wij daar met een klein groepje vrijwilligers heen gaan. Kunnen we daar wel genoeg doen?

Foto: Bram Heynen

Foto: Bram Heynen – bekijk al zijn foto’s op bramheynen.com/lesbos

Dubbel

Eenmaal op Lesbos is de grootsheid van de wereldproblematiek voelbaar in al je poriën. Maar mijn twijfel over het nut van onze missie is ook gelijk verdwenen. Tijdens mijn eerste loopje op de heuvel naast kamp Moria (Afke gaf me een kleine tour) besluit ik gelijk iedereen gedag te zeggen. In plaats van terug trekken vanuit angst – open stellen vanuit liefde. Mijn hart is gebroken en open gegaan op Lesbos – alles is zo dubbel.

Er is heel veel dubbel aan de problematiek, aan wat wij doen, aan wat ik voel. Enerzijds is het een druppel op de gloeiende plaat. Aan de andere kant ben ik zo blij dat ik iets heb kunnen doen voor al die mensen die ik persoonlijk heb kunnen helpen. Met een banaan, een appel, een maaltijd, een schouderklop, een warme deken, droge kleding, een glimlach…

Het laat me niet los. Ik ben nog niet klaar!

Elke week vertrekt er een nieuwe missie van Because We Carry naar Lesbos. En ik ga weer mee. Ik ben de team captain van de missie #12 en #13 – van 2 t/m 18 januari.

Foto: Bram Heynen

Foto: Bram Heynen – bekijk al zijn foto’s op bramheynen.com/lesbos


Bedankt

Onze vorige missie, missie 5, werd mogelijk gemaakt dankzij vele gulle donaties. Van mensen die ik niet allemaal persoonlijk heb kunnen bedanken (ook omdat ik sommige helemaal niet ken). Dus ik kan niet genoeg zeggen BEDANKT!

Hoe kun jij helpen?

Because We Carry is nog steeds actief op Lesbos. Nu op camp(us) kara Tepe. Hier delen we elke dag ontbijt uit aan alle bewoners, de kosten hiervoor bedragen rond de € 1000,- per dag. Stichting Because We Carry heeft de ANBI status, dus giften kunnen aftrekbaar zijn.

NL85 TRIO 0391 0737 96
t.n.v. Stichting Because We Carry
SWIFT/BIC: TRIONL2U

Opgeven als vrijwilliger kan door een e-mail te sturen naar volunteers@becausewecarry.org. Niet iedereen hoeft nu op te springen om naar Lesbos te gaan, maar iedereen kan iets doen. Bijvoorbeeld in de stad waar je woont, voor de vluchtelingen in de noodopvang of in een AZC.

Because-We-Carry-Lesbos-vluchtelingen

Deze foto is de aanleiding waarom ik uiteindelijk ben gegaan. Door de uitdrukking op het gezicht van Steffi.

Wat kun JIJ nu nog meer doen

  • Maak je donatie over naar de stichting;
  • Volg de Facebookpagina van Because We Carry en vraag je vrienden/familie/collega’s dat ook te doen;
  • Like en deel mijn berichten en die van Becasue We Carry natuurlijk ook;
  • Kijk in je eigen omgeving wat je kunt doen voor mensen – bijvoorbeeld via hulplawine.nl;
  • Bespreek het met je vrienden.

#becausewecarry #nietlullenmaarpoetsen #durftevragen